Με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα κινούνται πλέον σχεδόν όλα τα κόμματα, κάποια από τα οποία φλερτάρουν μεταξύ τους, επιχειρώντας να χτίσουν συνεργασίες με σκοπό τον… γάμο – όχι αναγκαστικά μέσα από τις σχέσεις των αρχηγών τους αλλά μέσα από τα στελέχη τους.
Είναι γνωστό πως στελέχη όλων σχεδόν των κομμάτων διατηρούν δυνατές φιλίες μεταξύ τους και καθημερινά συνομιλούν για την επόμενη μέρα, με στόχο την ενδυνάμωση των ίδιων και των σχημάτων που εκπροσωπούν, ώστε να αντέξουν στους τεκτονικούς κραδασμούς του πολιτικού συστήματος, που οι πάντες βλέπουν ότι έρχονται με μαθηματική ακρίβεια.
Δεν έχει σημασία αν κάποιος είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ή της ΔΗΜΑΡ. Ούτε αν είναι νεοδημοκράτης ή ΠΑΣΟΚ. Ολοι συνομιλούν με όλους, καθώς κοινή είναι η αίσθηση ότι έρχεται το τέλος του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος και η αρχή μιας νέας μεταπολίτευσης, της οποίας τα χαρακτηριστικά δεν είναι ακόμη ούτε σαφή ούτε προβλέψιμα.
Η κινητικότητα που επικρατεί είναι πυρετώδης. Οπως έλεγε ένας έμπειρος κοινοβουλευτικός χαριτολογώντας, αν το περιστύλιο της Βουλής είχε στόμα και μιλούσε, μεταφέροντας τις συζητήσεις που γίνονται εκεί, θα γκρεμιζόταν ολόκληρο το πολιτικό οικοδόμημα που στήθηκε τα τελευταία 30 χρόνια πάνω σε σαθρά θεμέλια.
Εκείνο που ξεχωρίζει ιδιαίτερα δεν είναι τόσο οι σχέσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., παρότι αυτό το διάστημα περνούν το καλύτερο… φεγγάρι τους από την ίδρυση των δύο κομμάτων, όπως άλλωστε ομολογεί και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος αυτήν την περίοδο προετοιμάζεται και διαπραγματεύεται με στόχο να συμμετάσχει μελλοντικά με… γενναιότερο τρόπο στην κυβέρνηση, προσφέροντάς της στελέχη προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ.
Το πιο ενδιαφέρον φλερτ φαίνεται πως αναπτύσσεται μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ – όχι επίσημα, αλλά μεταξύ ορισμένων στελεχών των δύο κομμάτων, τα οποία συνδέονται με προσωπικούς δεσμούς πολλών χρόνων, καθώς το κόμμα του Φώτη Κουβέλη προέρχεται, ως γνωστόν, από διάσπαση του Συνασπισμού. Στο εσωτερικό της ΔΗΜΑΡ δραστηριοποιείται μια ομάδα στελεχών τα οποία, επειδή ακριβώς πιστεύουν ακράδαντα στη λογική των συνεργασιών με αριστερό πρόσημο, εκτιμούν πως δεν θα πρέπει να κλείσει καμία πόρτα προς τα αριστερά τους. Φέρνουν δε ως «αντιπαράδειγμα» την επιλογή του προέδρου του ΠΑΣΟΚ να κλείσει, λανθασμένα κατά την άποψή τους, κάθε δίοδο επικοινωνίας με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ενας εξ αυτών, ο Γρηγόρης Ψαριανός –ο οποίος πάντως δεν… φημίζεται για τη σταθερότητα της πολιτικής του σκέψης, καθώς αρκετά συχνά αλλάζει απόψεις άρδην- είπε τις τελευταίες μέρες στον ραδιοφωνικό σταθμό Real FM, μιλώντας στον Νίκο Χατζηνικολάου και απαντώντας σε ερώτημα για τις πιθανότητες μιας κυβερνητικής συνεργασίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ, ότι οι διαφωνίες με τον ΣΥΡΙΖΑ εστιάζονται στο ότι κάποια στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης αφήνουν σκιές στο αν θέλουν ή όχι την παραμονή της χώρας στο ευρώ. Μια προϋπόθεση τόσο ασθενής πολιτικά, ώστε να αφήνει ορθάνοιχτες τις θύρες μιας μελλοντικής συνεργασίας.
Στη ΔΗΜΑΡ, επιπλέον, αρκετά στελέχη έχουν τον φόβο ότι ο κ. Κουβέλης θα ρυμουλκήσει δεξιότερα το κόμμα του, με κίνδυνο να αποκλειστεί μια αριστερόστροφη συνεργασία και δραστηριοποιούνται έντονα ώστε να μην κλείσει καμία πόρτα. Ο Ανδρέας Νεφελούδης, για παράδειγμα, που διατηρεί ανοικτή διαφωνία με στελέχη κοντά στον κ. Κουβέλη, πιστεύει ότι η ΔΗΜΑΡ συμπαρασύρεται από το ΠΑΣΟΚ και όλοι μαζί κολλάνε σαν το… στρείδι όλο και περισσότερο στον κ. Σαμαρά.
Παρόμοια άποψη εκφράζουν και μερικά άλλα στελέχη, τα οποία, απ’ ό,τι φαίνεται, αν δεν δουν να λαμβάνονται σοβαρά υπ΄ όψιν οι κεντρικές πολιτικές τους διαφωνίες, ίσως οδηγηθούν στην απόφαση που έλαβαν πριν από λίγο καιρό δύο άλλοι συνάδελφοί τους: οι κ.κ. Μιχελογιαννάκης και Βουδούρης, οι οποίοι, όπως όλα δείχνουν, τελικά θα αναζητήσουν πολιτική στέγη ή, έστω, θα συνεργαστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αφορμή για το έντονο φλερτ ανάμεσα σε στελέχη των δύο κομμάτων γίνεται και για έναν άλλο λόγο: την ανάγκη του ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει στην περίπτωση που, αν και νικητής των εκλογών, δεν θα διαθέτει ούτε την αυτοδυναμία ούτε τις απαραίτητες συμμαχίες λόγω του εκλογικού νόμου. Η περίπτωση των Ανεξάρτητων Ελλήνων, με τους οποίους υπήρχε μια χαραμάδα για μετεκλογική συνεργασία -αν και σε πάρα πολλούς θα… ξίνιζε και θα προκαλούσε μεγάλες αντιδράσεις- υπήρχε και ακροθιγώς συζητιόταν στον στενό πυρήνα των συνεργατών του Αλέξη Τσίπρα ενόσω όλα εξελίσσονταν ήρεμα στο κόμμα του κ. Καμμένου.
Μετά τη ρήξη στο εσωτερικό των ΑΝ.ΕΛΛ. και την αποχώρηση πολλών στελεχών, που μπορεί να έχει αργότερα και «δεύτερο γύρο», στον ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν με διαφορετική ματιά τις μετεκλογικές συνεργασίες και δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να υπάρξει «άνοιγμα» και σε άλλες πολιτικές δυνάμεις, ακόμη και πριν από τις επόμενες εκλογές.
Η ΔΗΜΑΡ αποτελεί για τον ΣΥΡΙΖΑ μια ελκυστική περίπτωση, αφού και στην Αγίου Κωνσταντίνου, φιλοδοξώντας να διασφαλίσουν τον μελλοντικό πολιτικό ρόλο τους, έχουν αρχίσει από τώρα να μελετούν τα ενδεχόμενα που πρόκειται να αντιμετωπίσουν αναλόγως του αποτελέσματος που θα προκύψει από την επόμενη κάλπη. Πόσω μάλλον όταν παραμένει ανοιχτό το θέμα του μπόνους των 50 εδρών, καθώς εξετάζεται, με πρόταση του ΠΑΣΟΚ, οι έδρες να μοιραστούν μεταξύ των κομμάτων που θα δηλώσουν την απόφασή τους να συνεργαστούν κυβερνητικά.
Το πρώτο δείγμα καλής θέλησης, ανάμεσα σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, της ΔΗΜΑΡ και, δευτερευόντως, του ΠΑΣΟΚ -λόγω της σκληρής μεταξύ τους αντιπαράθεσης για την υπόθεση της προκαταρκτικής και τα όσα έγιναν στη Βουλή- ήταν η υπόθεση, όπως αυτή εξελίχθηκε, με το μονταρισμένο βίντεο των δηλώσεων του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Βαγγέλη Διαμαντόπουλου, το οποίο κατασκεύασαν η Ν.Δ. και η «ομάδα αλήθεια» στη Συγγρού.
Από την πρώτη στιγμή, στελέχη της ΔΗΜΑΡ, καθώς και άμεσοι συνεργάτες του κ. Κουβέλη, όπως ο Ανδρέας Παπαδόπουλος, εκπρόσωπος του προέδρου, έλαβαν αποστάσεις και καταδίκασαν την τακτική της Ν.Δ., που διά του τρόπου αυτού στοχοποίησε τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, συνδέοντας… αδέξια το τρομοκρατικό χτύπημα στο εμπορικό κέντρο Mall με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Το ίδιο έπραξε και το ΠΑΣΟΚ με επίσημη ανακοίνωση της Φώφης Γεννηματά, η οποία ωστόσο κράτησε αποστάσεις. Αλλη, όμως, σημασία έχει η καταδίκη της πρακτικής της Ν.Δ. από το ΠΑΣΟΚ και άλλη η καταδίκη της ΔΗΜΑΡ, με εντελώς διαφορετικό τρόπο, υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία δείχνει ότι υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαν οι δύο ηγεσίες να ήταν πιο κοντά. Προσέξτε: οι ηγεσίες. Διότι στελέχη και της Αγίου Κωνσταντίνου και της Κουμουνδούρου βρίσκονται ήδη πιο κοντά απ’ όσο πιστεύουν οι περισσότεροι.
Η μεγάλη, όμως, κόντρα όλων των κομμάτων που διεκδικούν την πρωτοκαθεδρία στον ιστορικό πολιτικό χώρο της Κεντροαριστεράς, μεταξύ των οποίων θα μπορούσε να υπάρξει πολιτική προσέγγιση, σημειώθηκε στην ψηφοφορία για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, αφού εκεί τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης κινήθηκαν εκ διαμέτρου αντίθετα με τον ΣΥΡΙΖΑ, παρέχοντας πλήρη στήριξη στον Ευάγ. Βενιζέλο.
Σε ένα εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος προσπαθεί να κινηθεί η κίνηση του Ανδρέα Λοβέρδου, ο οποίος επιταχύνει τις διαδικασίες για τη δημιουργία νέου πολιτικού φορέα, καθώς, όπως λέει, η έκρηξη βίας και η ακραία πόλωση που δημιουργείται επιβεβαιώνουν την ανάγκη ανασύνθεσης του προοδευτικού χώρου, ώστε να αποτελέσει σημείο αναφοράς, σταθερότητας και ευθύνης για την πατρίδα και τους πολίτες.
Οπως είναι προφανές, πάντως, η ανάγκη να παραμείνουν ζωντανά και να υπερισχύσουν στον νέο πολιτικό ορίζοντα που διαμορφώνεται κάνει τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ να κινούνται πυρετωδώς ώστε να διαμορφώσουν τους όρους της πολιτικής μεταβολής, που έρχεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Πηγή: 6 μέρες
