Πληθαίνουν οι διεργασίες στο εσωτερικο του ΠΑΣΟΚ ενόψει συνεδρίου. Διεργασίες, συσκέψεις , παρά συσκέψεις, και συναντήσεις. Ο Μιχάλης Καρχιμάκης με σχόλιο του στο διαδίκτυο φαίνεται ότι συμφωνεί με τις προτάσεις του κ. Σκανδαλιδη που αναφέρει πως για τα πάντα θα πρεπει να αποφασίσει το συνέδριο.
Για την πολιτική , για τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, για τα μετρα αν χρειαστουν και αλλα να αποφασίσει οτι δε τα ψηφίζει στη βουλη, για την εκλογή οργάνων. Ο κ. Σκανδαλιδης προτείνει και θα θέσει οπως λέει στο συνέδριο αυτα τα ζητήματα. Το συνέδριο να αποφασίσει και τα στελέχη που θα πάρουν μέρος σε αυτο. Ακόμη και για την εκλογη οργάνων απο το συνέδριο που αν χρειαστεί να εκλέξει και αντιπρόεδρος. Ακόμη και Νέο γραμματέα, η τα μέλη του νέου εκτελεστικού γραφειου. Όχι απο την κεντρική επιτροπή η εκλογή τους. Πήρε ως παράδειγμα και το γερμανικό σοσιαλδημοκρατικό κόμματα εχει άλλον πρόεδρο, άλλον υποψήφιο πρωθυπουργό και άλλον γραμματέα. Τρεις διαφορετικά πρόσωπα. Εμείς γιατι να μην μπορούμε να πάμε έτσι, διερωτάται ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ που ετοιμάζει νέα δυναμικη παρέμβαση σε λίγες ημέρες.
Οι απόψεις Σκανδαλιδη δεν απέχουν απο εκείνες του κ. Καρχιμακη. Δείτε τι έγραψε στο προσωπικο του λογαριασμό πρωην γραμματεας στο FB :
«Το θέμα είναι στο επικείμενο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ να ξεκαθαρίσουμε ποιους υπηρετούμε και με ποιους συγκρουόμαστε με στόχο την ουσιαστική ελπίδα για τους ανθρώπους και τον τόπο» δηλώνει ο Μιχάλης Καρχιμάκης μέσω twitter σχολιάζοντας έτσι το επικείμενο συνέδριο του Κινήματος.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά: «Άκουσα συντρόφους να ισχυρίζονται ότι πρέπει να υπάρξει απόφαση για την συμμετοχή μας ή όχι στην κυβέρνηση. Ναι, συμφωνώ να αποφασιστεί στην κορυφαία διαδικασία του κινήματος για το αν πρέπει να συμμετάσχουμε ή όχι. Να αποφασίσει όμως και το συνέδριο ποιους τελικά υπηρετούμε και με ποιους ανοίγουμε την σύγκρουση -όχι στα λόγια-, αλλά επί του συγκεκριμένου… χωρίς φόβους και ισορροπίες.
Και δεν εννοώ μικροσυγκρούσεις που αποπροσανατολίσουν, αλλά μεγάλες και βαθιές που δίνουν την ελπίδα για την ζωή αυτών που δοκιμάζονται, που μέχρι σήμερα αποτελούσαν τους εύκολους στόχους (τραπεζικό σύστημα κεντρική τράπεζα ,δικαιοσύνη κ.λπ). Ας μην κρυφτούμε πίσω από τα δάχτυλα μας. Να πούμε ποιες είναι τελικά και να δώσουμε περιεχόμενο σε συγκρούσεις που θα οδηγήσουν και τους ανθρώπους και την χώρα σε μια δημιουργική πνοή και σε μια νέα ελπίδα εξόδου από την κρίση. Όλα τα υπόλοιπα μου θυμίζουν μια παροιμία: Οποίος δεν θέλει να ζυμώσει και να φουρνίσει, όλη μέρα κοσκινίζει»…