Του Χάρη Τσιοκα

Η ανακοίνωση της Eurostat ότι επιτεύχθηκε «πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3,4 δις ευρώ» ήταν προφανές ότι - πέραν της επικοινωνιακά προεκλογικής χρήσης - θα τροφοδοτούσε έντονες αντιπαραθέσεις όχι μόνο στους «οικονομικούς κύκλους» , αλλά και στην παραγωγική και κοινωνική βάση με κεντρικό ζητούμενο , αν έχει βιώσιμο χαρακτήρα !

Γιατί εκτός από τις σκοπιμότητες προεκλογικής περιόδου , δύσκολα μπορεί να σκιασθεί το θέμα πως μετ επιτάσεως , δυνάμεις της πραγματικής οικονομίας, συζητούν πως πρόκειται για «Πλεόνασμα χωρίς ανάπτυξη ! Που σημαίνει απλά πως κόπηκαν δαπάνες και αυξήθηκαν οι φόροι.» !

Έθεταν μάλιστα το ερώτημα: «Αν το πρωτογενές πλεόνασμα (ή, τουλάχιστον, η εξάλειψη του πρωτογενούς ελλείμματος) είναι πραγματικότητα, αυτό σημαίνει ένα πράγμα: ότι το ελληνικό δημόσιο δύναται, για μακρό χρονικό διάστημα, να ζει από τα φορολογικά του έσοδα, καταβάλλοντας κανονικά μισθούς, συντάξεις και αποπληρώνοντας τα χρήματα που χρωστά στους προμηθευτές του!» Είναι αλήθεια αυτό; Θα μπορούσε δηλαδή να γίνει βάση επαναδιαπραγμάτευσης, όταν με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat , το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης στο ΑΕΠ συνεχίζεται ;

Και πως ελέγχονται ως αξιόπιστες οι διατυπώσεις περί... «πιστοποίησης της μεγάλης στροφής της ελληνικής οικονομίας» όταν απαιτείται η διασφάλιση πολλών προϋποθέσεων που θα ακυρώνουν ενδείξεις πως «υφερπει» η «παραγωγή» πρωτογενούς ελλείμματος;

Τι είδους πρωτογενές πλεόνασμα παράγεται όταν η πολιτική του επιφέρει καίρια πλήγματα στον παραγωγικό ιστό ; Όταν με την εφαρμογή του συγκεκριμένου σχεδίου , η συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας ξεπέρασε το 30% και οι προσδοκώμενος ρυθμός ανάκαμψης δεν μπορεί να ξεπεράσει τις μια έως δυο μονάδες;

Η είδηση λοιπόν του πλεονάσματος , παρά την προεκλογική πόλωση , δύσκολα μπορεί να κρύψει την αχίλλειο πτέρνα , ότι το εφαρμοζόμενο σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης δεν εξυπηρέτησε την παραγωγική και κοινωνική ανασυγκρότηση , αλλά στόχευσε στους φόρους, την οριζόντια μείωση των δαπανών , την «μεταφορά» εργαλείων ανάπτυξης....

Οι περισσότεροι πλέον οικονομολόγοι αλλά και η προοδευτική πολιτική σκέψη , ομιλούν για ένα «φαύλο κύκλο μέτρων που πρέπει να σπάσει» η.. πιο.. πολιτικά , για την ανάγκη «να κλείσει ο κύκλος του συντηρητικού συμβιβασμού ως αδιέξοδος...»

Γιατί υπογραμμίζεται, ότι αν συνεχίζεται να εφαρμόζεται η ιδία συνταγή διαχείρισης της κρίσης , η επιδίωξη της παραγωγής πρωτογενούς πλεονάσματος όχι μόνο θα συμπιέζει τη φοροδοτική ικανότητα της ελληνικής κοινωνίας περαιτέρω , αλλά το χειρότερο , θα δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο «υποχρεώσεων εξάρτησης»! Ο δανεισμός θα γίνεται ...μονόδρομα αδιέξοδος...και η χώρα μακροχρόνια αποικία χρέους

Γιατί καμιά οικονομική σχολή ,αλλά και παραγωγική δύναμη, δεν μπορεί να ισχυριστεί πως μπορεί το εφαρμοζόμενο σχέδιο να αποδώσει ρυθμό ανάπτυξης πάνω από 4% προκειμένου να στηριχθεί ένα σχέδιο τακτοποίησης υποχρεώσεων και παραγωγικής - κοινωνικής ανασυγκρότησης !

Εκ των πραγμάτων λοιπόν προκύπτει και το αδιέξοδο του νεοφιλελευθέρου σχεδίου , που πολιτικά και κοινωνικά αμφισβητείται από δυνάμεις που διεκδικούν μια εναλλακτική συμμαχία & συμφωνία !

Αυτός είναι ο λόγος , που επαναλαμβάνω την ανάγκη , να αντικαταστεί η «ενημέρωση» , από ένα άλλο τύπο αντιπαράθεσης , ανάμεσα στις προοδευτικές και συντηρητικές δυνάμεις! Για να απαντηθει δημοκρατικά το ερώτημα :

---με ποιο σχέδιο και ποιες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες , μπορεί ,χώρα και κοινωνία ταυτόχρονα , να επιχειρήσουν την μεγάλη στροφή ! Αυτή δηλαδή που θα κλείνει τον κύκλο της νεοφιλελεύθερης επέλασης και θα συμπαρατάσσεται με την «Ευρώπη της ανάπτυξης»!

Το σχέδιο λοιπόν ανασυγκρότησης δεν μπορεί να είναι μια προεκλογική ανακοίνωση ενός κοινωνικά «αγνώστου σχεδίου» , αλλά μια δημοκρατική κοινωνική επιλογή που θα προκύπτει μέσα από την αντιπαράθεση ανάμεσα στο προοδευτικό και νεοφιλελεύθερο σχέδιο !

Ώστε η κοινωνία με την βούληση της να δεσμεύει αν:

---η διαπραγμάτευση για την βιωσιμότητα του χρέους οδηγεί η όχι σε μακροχρόνια μετατροπή της χωράς σε αποικία χρέους

---οι αναγκαίες λύσεις χρηματοδότησης ενός σχεδίου σχετίζονται με ρήτρες ανάπτυξης η απλώς μετακυλύουν το πρόβλημα από τα κράτη στην κερδοσκοπία των αγορών

---η «ανάπτυξη» αφορά την πραγματική οικονομία , την αποτελεσματικότητα του κράτους ,την εμβάθυνση της δημοκρατίας και την ενίσχυση της αυτονομίας και της διαφάνειας του πολιτικού συστήματος...η την παράδοση τους ...

Γιατί η προοδευτική απάντηση πρέπει να είναι η Ελλάδα να επιστρέψει στις ευρωπαϊκές εξελίξεις ως ισότιμος εταίρος και όχι ως τόπος αχαλίνωτης κερδοσκοπίας ,χωρίς παραγωγική βάση με φθηνή ,ανασφαλή εργασία!

«Φρένο» στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα αισιοδοξίας φαίνεται πως επιχειρεί να βάλει η Wall Street Journal η οποία σε άρθρο της αμφισβητεί το πλεόνασμα, αλλά και τους χειρισμούς της Κομισιόν και της ελληνικής πλευράς.

«Πολλοί θα πουν ζήτω» αναφέρει η WSJ και συνεχίζει «Η Αθήνα έπιασε τους δημοσιονομικούς στόχους της, έπειτα από χρόνια στα οποία αδυνατούσε να ευθυγραμμιστεί με τους στόχους της λιτότητας»/

Μάλιστα, προτρέπει τους πάντες να κοιτάξουν λίγο πιο προσεκτικά τα νούμερα αναφέροντας ότι η Eurostat «ανακοίνωσε την Τετάρτη οτι η Ελλάδα είχε δημοσιονομικό έλλειμμα 23 δισ. Ευρώ το 2013 και ξόδεψε 7,2 δισ. ευρώ για τις πληρωμές τόκων. Κάτι τέτοιο σημαίνει ότι το πρωτογενές ισοζύγιο, με βάση τον ορισμό που ευρέως χρησιμοποιούν οι οικονομολόγοι και η ίδια η στατιστική υπηρεσία, εμφανίζει έλλειμμα 16 δισ. ευρώ ή 8,7% του ΑΕΠ την Ελλάδας».

Η εφημερίδα προσθέτει ότι ένας εκπρόσωπος της Eurostat ανέλυσε πως για το πρωτογενές πλεόνασμα το μέγεθος της Κομισιόν περιλαμβάνει προσαρμογές στον ορισμό, χωρίς ωστόστο να γνωρίζει ο ίδιος ποιες ακριβώς είναι οι αλλαγές.
Παρέπεμψε, ωστόσο, τους δημοσιογράφους στον εκπρόσωπο της Κομισιόν, Simon O'Connor".
Ο οποίος, με τη σειρά του, έδωσε τις λεπτομέρειες:

«Πρώτον, εξαιρέσαμε τις δαπάνες των τόκων της τάξης του 4% του ΑΕΠ».Αυτό, όπως εξηγεί η Wall Street Journal, ευθυγραμμίζεται με το γενικό ορισμό του πρωτογενούς πλεονάσματος.

«Δεύτερον, εξαιρέσαμε αρκετά ειδικά μεγέθη, κυρίως για να αποτυπώσουμε καλύτερα τη βαθύτερη δομική δημοσιονομική θέση. Για το 2013, οι προσαρμογές αυτές ισοδυναμούν στο 9,5% του ΑΕΠ και αποτελούν κυρίως το έκτακτο κόστος της στήριξης του τραπεζικού κλάδου, το οποίο ανήλθε στο 10,8% του ΑΕΠ, καθώς και την επιστροφή των κερδών που έβγαλαν οι χώρες μέλη της Ευρωζώνης από τα ελληνικά ομόλογα, που αντιστοιχούν στο 1,5% του ΑΕΠ.

Έτσι, καταλήγουμε σε πρωτογενές πλεόνασμα 0,8% του ΑΕΠ», προσθέτει ο O'Connor.

Οταν ερωτήθηκε εάν η μεθοδολογία αυτή έχει εφαρμοστεί και σε κάποια άλλη χώρα μέλος της ΕΕ, ο εκπρόσωπος της Κομισιόν απάντησε στη WSJ:

«Οχι, ο ορισμός αφορά κάθε χώρα ξεχωριστά».

Φωτογραφία Eurokinissi

Πηγή iefimerida.gr

«Τα μεγάλα ζητούμενα, είναι η ανάπτυξη, η καταπολέμηση της ανεργίας και η έξοδος από τις μνημονιακές πολιτικές»

Την ανάγκη το πλεόνασμα να στηρίζεται σε αναπτυξιακές πολιτικές και όχι στην «υπερφορολόγηση» υπογραμμίζει σε σχόλιό της η Δημοκρατική Αριστερά, σχολιάζοντας πάντως ότι η δημιουργία του έχει χρησιμότητα.

Μία νέα οικονομική πολιτική, με ανάπτυξη, καταπολέμηση της ανεργίας και έξοδο από τις μνημονιακές πολιτικές όρισε ως «μεγάλα ζητούμενα» η ΔΗΜΑΡ.

Με βάση αυτό λοιπόν «η δημιουργία πλεονάσματος πρέπει να στηρίζεται σε αναπτυξιακές πολιτικές και όχι στην μείωση των δημοσίων δαπανών, σε υφεσιακά μέτρα και σε δημιουργική λογιστική».

Ο πρόεδρος του κόμματος Φώτης Κουβέλης επεσήμανε πως η επιστροφή μέρους του πλεονάσματος επετεύχθη με πρωτοβουλία της ΔΗΜΑΡ, ενώ σε ό,τι αφορά τη διανομή «αυτή δεν πρέπει να γίνεται με πελατειακούς τρόπους και μεθοδεύσεις, που υπακούουν σε προεκλογικές στοχεύσεις».

Συναντηση στο Μέγαρο Μαξιμου είχαν ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαρας με τον υπουργό οικονομικων Γιάννη Στουρνάρα.μετα τη συναντηση ο κ. Στουρνάρας είπε μεταξυ άλλων : «η ελληνική οικονομία και η ελληνική κοινωνία πέρασαν πολύ δύσκολα τα τελευταία τέσσερα χρόνια, μπορέσαμε όμως και πετύχαμε τους στόχους μας και μάλιστα συντομότερα ίσως από ό,τι περίμενε κάποιος. Η οικονομία έχει σταθεροποιηθεί, βλέπουμε τα πρώτα ψήγματα ανάπτυξης και τώρα αναζητούμε περισσότερη ρευστότητα»

Ο κ. Στουρνάρας δεν μίλησε για το πρωτογενές πλεόνασμα : «Δεν θα ήθελα σήμερα να μιλήσουμε για το πλεόνασμα, καταρχήν σεβόμενος τη θεσμική ανεξαρτησία της Eurostat. Ας αφήσουμε τη Eurostat να δει ποιο είναι το πρωτογενές πλεόνασμα» και πρόσθεσε: «Τώρα, για όσους ενδιαφέρεστε, υπάρχουν διαφορετικοί ορισμοί, για παράδειγμα δέστε το Economic Outlook του IMF το οποίο βγήκε νομίζω ήδη προχθές, για να δείτε πόσο είναι κατά την τρόικα το πλεόνασμα. Αλλά ας σεβαστούμε πρώτον ότι σήμερα έχουμε άλλο αντικείμενο εδώ, μιλάμε για ρευστότητα και για ανάπτυξη, ας αφήσουμε λοιπόν το πρωτογενές πλεόνασμα να ανακοινωθεί από τη Eurostat»

Σήμερα αναμένεται να επικυρωθεί και τυπικά το πρωτογενές πλεόνασμα, ύψους 3,4 δισ. ευρώ από τη Eurostat, ώστε να ανοίξει το καλοκαίρι η συζήτηση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, με τις οριστικές αποφάσεις να λαμβάνονται το Φθινόπωρο.

«Αν η Ελλάδα πετύχει τους στόχους, όπως έχει ήδη κάνει, οι δανειστές θα προχωρήσουν σε νέα ελάφρυνση χρέους. Αυτή ήταν μια απόφαση που ελήφθη το Νοέμβριο του 2012. Εμείς κάναμε αυτό που έπρεπε, περιμένουμε και από αυτούς να κάνουν το ίδιο», δήλωσε ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του στο Bloomberg, ο οποίος όμως απέφυγε να πει τι περιμένει ότι θα περιλαμβάνει το σχέδιο μείωσης του ελληνικού χρέους.

Χθες ο πρωθυπουργός συναντήθηκε με τον υπουργό Οικονομικών κ. Γιάννη Στουρνάρα με τον οποίο συζήτησε, όπως διέρρευσε, «το εθνικό σχέδιο για την ανάπτυξη».

Ο κ. Σαμαράς θα παρουσιάσει το σχέδιο πριν από την συνεδρίαση του Eurogroup της 5ης Μαΐου καθώς οι υπουργοί αναμένεται να στηρίξουν χρηματοδοτικά την προσπάθεια. Το εθνικό σχέδιο ανάπτυξης κάνει λόγο για νέο παραγωγικό μοντέλο που θα αξιοποιήσει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας σε τομείς όπως η αγροτική παραγωγή, ο τουρισμός, η εμπορική ναυτιλία, η έρευνα και η καινοτομία.

Βασική πρόβλεψη θα υπάρχει για την ενίσχυση της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας – με μέτρα όπως ο συμψηφισμός των οφειλών με το δημόσιο, φορολογικές ελαφρύνσεις – την δανειοδότηση και γενικότερα την χρηματοδοτική ενίσχυση των ελληνικών επιχειρήσεων προκειμένου να κερδίσουν σε ανταγωνιστικότητα.

Αυτό σημαίνει σύμφωνα με το κυβερνητικό επιτελείο ότι η χώρα βγαίνει οριστικά από τον βραχνά των μνημονίων και της ασφυκτικής επιτήρησης του ΔΝΤ. Αν και το οικονομικό επιτελείο ετοιμάζει την επόμενη έξοδο στις αγορές, ο κ. Σαμαράς είπε ότι δεν υπάρχει βιασύνη και ότι στο μέλλον θα ζητήσουμε τα χρήματα που χρειαζόμαστε με χαμηλότερο επιτόκιο.

Σε 3,4 δις ευρώ το πρώτο τρίμηνο - Μειώθηκε λόγω «τρύπας» στα έσοδα

 

Σημαντική υπερκάλυψη του στόχου των 878 δις ευρώ για το πρωτογενές πλεόνασμα, κατάφερε η κυβέρνηση. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ τα οποία παρουσίασε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας, το πλεόνασμα υπολογίζεται στα 1.566 δις ευρώ για το πρώτο τρίμηνο του 2014.

Ενδεικτικό της υπερπροσπάθειας που κατεβλήθη είναι το γεγονός ότι πέρσι, το αντίστοιχο τρίμηνο του 2013 είχε σημειωθεί πρωτογενές πλεόνασμα 520 εκατ. ευρώ ενώ ο στόχος του φετινού πρώτου τριμήνου ήταν 878 εκατ. ευρώ ο οποίος υπερκαλύφθηκε σημαντικά.

Στο έλλειμμα, μεταξύ άλλων, δεν υπολογίζονται οι δαπάνες για τη στήριξη των τραπεζών.

Το πρωτογενές πλεόνασμα του 2013, το οποίο θα ανακοινωθεί από τη Eurostat στις 23 Απριλίου, υπολογίζεται πλέον, με βάση τα καινούργια στοιχεία ότι θα είναι χαμηλότερο από τις αρχικές εκτιμήσεις, που μιλούσαν για 2,5 με 3 δισ. Αυτό δεν επηρεάζει τη διανομή του κοινωνικού μερίσματος, που θα είναι 525 εκατ. ευρώ.

Σε ό,τι αφορά το πρώτο τρίμηνο του 2014, σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου, σημειώθηκε πρωτογενές πλεόνασμα 3,4 δισ ευρώ. Ωστόσο, στα έσοδα, διαπιστώθηκε μία μαύρη τρύπα 720 εκατ. ευρώ σε σχέση με τους στόχους. Αυτό οφείλεται στις αυξημένες επιστροφές φόρων, κατά 360 εκατ. ευρώ, σε σχέση με τον στόχο και σε μία παράταση της απόδοσης των φόρων των επιχειρήσεων.

Με βάση τα προσωρινά στοιχεία, το Ταξιδιωτικό Ισοζύγιο τον Ιανουάριο του 2014 παρουσίασε πλεόνασμα 16 εκατ. ευρώ έναντι 14 εκατ. ευρώ τον αντίστοιχο μήνα του 2013. Ειδικότερα, αύξηση παρουσίασαν το μήνα Ιανουάριο 2014 τόσο οι ταξιδιωτικές εισπράξεις (στις οποίες πλέον συμπεριλαμβάνονται οι εισπράξεις από κρουαζιέρες) κατά 22,4%, οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 159 εκατ. ευρώ έναντι 130 εκατ. ευρώ τον αντίστοιχο μήνα του 2013, όσο και οι ταξιδιωτικές πληρωμές κατά 26 εκατ. ευρώ ή 22,6% (Ιανουάριος 2014: 143 εκατ. ευρώ, Ιανουάριος 2013: 116 εκατ. ευρώ). Η αύξηση των ταξιδιωτικών εισπράξεων οφείλεται στην αύξηση των αφίξεων και της μέση κατά ταξίδι δαπάνης κατά 10,6% και 10,9% αντιστοίχως. Οι καθαρές εισπράξεις από την παροχή ταξιδιωτικών υπηρεσιών αντιστάθμισαν κατά 0,9% το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου και συνέβαλαν κατά 3,1% στο σύνολο των καθαρών εισπράξεων από υπηρεσίες.

Ταξιδιωτικές Εισπράξεις
Τον Ιανουάριο του 2014, όπως προαναφέρθηκε, οι ταξιδιωτικές εισπράξεις αυξήθηκαν κατά 22,4% σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του 2013. Αναλυτικότερα, αύξηση κατά 10 εκατ. ευρώ ή 17,4% παρουσίασαν οι εισπράξεις από κατοίκους των χωρών της ΕΕ των 28 (Ιανουάριος 2014: 68 εκατ. ευρώ, Ιανουάριος 2013: 58 εκατ. ευρώ). Αύξηση παρουσίασαν, επίσης, οι εισπράξεις από κατοίκους των λοιπών χωρών εκτός της ΕΕ των 28 κατά 19 εκατ. ευρώ ή 26,9%. Η αύξηση των εισπράξεων από κατοίκους των χωρών της ΕΕ των 28 ήταν κυρίως αποτέλεσμα της αύξησης των εισπράξεων από κατοίκους των χωρών της ζώνης του ευρώ κατά 18,7% (Ιανουάριος 2014: 45 εκατ. ευρώ, Ιανουάριος 2013: 38 εκατ. ευρώ), αλλά και της αύξησης των εισπράξεων από τους κατοίκους των χωρών της ΕΕ των 28 εκτός της ζώνης του ευρώ κατά 3 εκατ. ευρώ ή 15%. Ειδικότερα, όσον αφορά στις εισπράξεις από τις σημαντικότερες χώρες προέλευσης ταξιδιωτών, αυτές από τη Γερμανία παρουσίασαν αύξηση κατά 29,4% τον Ιανουάριο 2014 έναντι του αντίστοιχου μήνα του 2013 (Ιανουάριος 2014: 16 εκατ. ευρώ, Ιανουάριος 2013: 12 εκατ. ευρώ) και αυτές από τη Γαλλία αυξήθηκαν κατά 9,7%. Επίσης, αύξηση παρουσίασαν οι εισπράξεις από το Ηνωμένο Βασίλειο κατά 1,5 εκατ. ευρώ ή 20% (Ιανουάριος 2014: 9,1 εκατ. ευρώ, Ιανουάριος 2013: 7,6 εκατ. Ευρώ. Από τις λοιπές χώρες εκτός της ΕΕ των 28, αύξηση κατά 102,7% παρουσίασαν οι εισπράξεις από τη Ρωσία, οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 8 εκατ. ευρώ. Αντιθέτως, οι εισπράξεις από τις ΗΠΑ μειώθηκαν κατά 3,2% και διαμορφώθηκαν στα 10 εκατ. ευρώ.
Εισερχόμενη Ταξιδιωτική Κίνηση
Η εισερχόμενη ταξιδιωτική κίνηση τον Ιανουάριο 2014 διαμορφώθηκε στις 404 χιλ. ταξιδιώτες παρουσιάζοντας αύξηση κατά 10,6% σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του 2013. Η εξέλιξη αυτή ήταν αποτέλεσμα της αύξησης των αφίξεων από τις χώρες της ΕΕ των 28 κατά 11,9% καθώς και της αύξησης των αφίξεων από τις λοιπές χώρες εκτός της ΕΕ των 28 κατά 9,4%. Αναλυτικότερα, οι αφίξεις από τις χώρες της ζώνης του ευρώ διαμορφώθηκαν στις 103 χιλ. παρουσιάζοντας αύξηση κατά 26,8%, ενώ οι αφίξεις από τις χώρες της ΕΕ των 28 εκτός της ζώνης του ευρώ παρουσίασαν μείωση κατά 1,6% (Ιανουάριος 2014: 88 χιλ., Ιανουάριος 2013: 89 χιλ.). Ειδικότερα, οι αφίξεις από τη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο αυξήθηκαν κατά 14% και 11,1% αντιστοίχως, ενώ οι αφίξεις από τη Γαλλία μειώθηκαν κατά 10,6%. Αναφορικά με τις λοιπές χώρες εκτός της ΕΕ των 28, οι αφίξεις από τη Ρωσία αυξήθηκαν κατά 191% και διαμορφώθηκαν στις 11 χιλ. ταξιδιώτες, ενώ οι αφίξεις από τις ΗΠΑ εμφάνισαν μείωση κατά 29% και διαμορφώθηκαν στις 10 χιλ. ταξιδιώτες.

Αδιαμφισβήτητα είναι επιτυχία ότι η χώρα παράγει πρωτογενή πλεονάσματα και ότι το δημόσιο χρέος μπορεί να αυξάνεται μεν κατά το ύψος των τόκων, η αύξηση όμως αυτή να βαίνει μειούμενη κατά το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων.

Είναι επιτυχία να διανέμονται δημόσια έσοδα υπέρ των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων, υπέρ της υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής πρόνοιας.

Ωστόσο, η μέθοδος των πρωτογενών πλεονασμάτων χωρίς ανάπτυξη, αύξηση της παραγωγικής ικανότητας της χώρας, των εξαγωγών, των υπηρεσιών, δεν είναι βιώσιμη. Είναι βέβαιοι ότι από το 2016 και μετά οι Έλληνες φορολογούμενοι θα γονατίσουν, η φοροδοτική ικανότητα θα μειωθεί επικίνδυνα και οι αριθμοί δεν θα μπορούν να επιτυγχάνονται. Αυτό δεν μπορεί να είναι θριαμβολογία.

Γιατί, κρύβουμε κάτω από το χαλί ότι τα περισσότερα μέτρα λιτότητας έρχονται και ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα για το 2015 και 2016 πρέπει να φθάσουν τα 5,7 δις και 8,975 δις ευρώ αντίστοιχα. Ότι και μετά το 2016, η τρόικα μας έχει δέσει σε ένα χρονοδιάγραμμα συνεχών μέτρων λιτότητας με θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα σε ύψος πάνω από 4,5% του ΑΕΠ. Κρύβουμε ότι είμαστε εμείς οι ίδιοι που τον Αύγουστο του 2012 ζητούσαμε διετή παράταση στην εφαρμογή των εμπροσθοβαρών και βάρβαρων μέτρων λιτότητος του Μνημονίου Παπαδήμου.

Είμαστε εμείς οι ίδιοι που θριαμβολογούσαμε για τη μεγάλη επιτυχία της διαπραγμάτευσης και ότι «πετύχαμε» να μας δοθούν 11,7 δις νέα δάνεια και διετής παράταση στην υλοποίηση των στόχων του Μνημονίου. Ότι «πετύχαμε» να μας εγκριθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,6 δις το 2013 και 9 δις το 2014 να αλλάξει σε 0,00 δις και 2,75 δις αντίστοιχα.

Τι έκανε, όμως, τον Α. Σαμαρά και το Γ. Στουρνάρα να αλλάξουν γνώμη και να θεωρήσουν ότι νέος «εθνικός στόχος» δεν είναι η διετής παράταση αλλά η εφαρμογή των αντικοινωνικών μέτρων λιτότητος και η επίτευξη των αρχικών στόχων για πρωτογενή πλεονάσματα;

Αυτό που μετράει τώρα είναι ότι «πέτυχαν» πρωτογενές πλεόνασμα για το 2013 2,95 δις ευρώ. Δηλαδή, εφαρμόζοντας αυτό που κατηγορούσε προεκλογικά ο αρχηγός της Ν.Δ. σήμερα θριαμβολογεί για την μεγάλη επιτυχία και τη διανομή ενός ελάχιστου επιδόματος 500 εκ ευρώ.

Το πλέον παράδοξο, όμως, όλων είναι ότι υπάρχει μία θριαμβολογία για τη δυνατότητα της χώρας να δανεισθεί από τις διεθνείς χρηματαγορές. Ως τα δάνεια να είναι δωρεάν χρήματα, ως οι τόκοι να μην είναι αμοιβές των δανειακών κεφαλαίων και να επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό και την τσέπη των Ελλήνων φορολογουμένων. Ως το επιπλέον δημόσιο χρέος που συνάπτεται να μην επιβαρύνει τις επερχόμενες γενιές του έθνους.

Βεβαίως, όλοι συμφωνούν ότι η χώρα μας πρέπει να βγει στις διεθνείς χρηματαγορές και να δανείζεται ξανά για τις ανάγκες αναχρηματοδότησης του δημοσίου χρέους. Ωστόσο, αυτό δεν μπορεί να οδηγήσει ξανά σε νέο υπερδανεισμό και νέα χρηματοδοτικά αδιέξοδα.

Τι συνέβη, όμως, το 2012 και άλλαξαν τα αρχικά σχέδια από τα γιγάντια πρωτογενή πλεονάσματα Παπαδήμου σε ισοσκελισμένο προϋπολογισμό το 2013 και μικρότερο πρωτογενές πλεόνασμα το 2014; Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Στις 16 Αυγούστου 2012 ο πρωθυπουργός της χώρας Α. Σαμαράς ξεκινούσε «περιοδεία» στην Ευρώπη για να ζητήσει τη διετή παράταση του ελληνικού προγράμματος παρουσιάζοντας σε Άγκελα Μέρκελ και Φρανσουά Ολάντ, το ελληνικό σχέδιο για παράταση του Μνημονίου Παπαδήμου που είχε υπογραφεί στις αρχές του 2012 και είχε εγκριθεί με πλειοψηφία λίγο πάνω από τα 2/3 του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Στις 22 Αυγούστου 2012 ο πρώην πρόεδρος του eurogroup Jean Claude Junker ήταν στην Αθήνα και συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό της χώρας Α. Σαμαρά. Τότε ξεκαθάριζε ότι οποιαδήποτε συζήτηση για την επιμήκυνση του ελληνικού προγράμματος μπορεί να γίνει μόνο μετά την αξιολόγηση της τρόικας. Ως προς το ζήτημα του χρέους, ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ είχε αποκαλύψει ότι ο στόχος για χρέος 120% του ΑΕΠ παραμένει, αλλά είναι πιθανό να δοθεί διετής παράταση για την επίτευξη του στόχου αυτού, το 2022.

Πληροφορίες ανέφεραν πως η Ευρωζώνη πιέζει το ΔΝΤ να συμφωνήσει ότι ο στόχος του 2020 θα πρέπει να μεταφερθεί στο 2022 και να αναπροσαρμοσθεί στα επίπεδα του 125% του ΑΕΠ.

Από την πλευρά του ο κ. Σαμαράς τόνιζε ότι η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε διεύρυνση της ατζέντας των αποκρατικοποιήσεων, επίσπευση των διαρθρωτικών αλλαγών και τις επόμενες εβδομάδες θα κλείσει και το πακέτο των 11,7 δις ευρώ. Το μόνο που ζητάει, τόνιζε, κυβέρνηση, λαός και λογική είναι να μπούμε σε ανάπτυξη το ταχύτερο δυνατό και ότι προτεραιότητα έχει η αποκατάσταση της ρευστότητας.

Τελικά, η διαπραγμάτευση αυτή του πρωθυπουργού κατέληξε στις 12-13 Νοεμβρίου 2012 σε απόφαση των υπουργών οικονομικών της ευρωζώνης, στην οποία να εγκρίνουν τη διετή παράταση και αυτό να το θεωρήσει η κυβέρνηση Σαμαρά ως μία μεγάλη επιτυχία. Γινόταν, μάλιστα, έντονα λόγος για ποια διαπραγματευτικά όπλα χρησιμοποίησε ο Α. Σαμαράς για να πραγματοποιήσει την επιτυχία αυτή.

Σύμμαχος ήταν τότε και ο πρώην Γερμανός καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ όταν με δηλώσεις του ζητούσε από τους συμπατριώτες του πολιτικούς να σταματήσουν τη ρητορική εναντίον της Ελλάδος και τόνιζε ότι η χώρα χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να τηρήσει τις δεσμεύσεις της.

Έτσι οι στόχοι άλλαξαν σε πρωτογενή πλεονάσματα 0,00 δις για το 2013, 2,75 δις για το 2014, 5,7 δις για το 2015 και 8,975 δις ευρώ για το 2016 και έπεται συνέχεια. Τι θα αποφασίσει η όποια κυβέρνηση παραμείνει στην εξουσία κανείς δεν γνωρίζει.

Πηγή news mail

Στα 500 ευρώ είναι το επίδομα θα πάρουν εφάπαξ οι περίπου 64.000 ένστολοι, χωρίς αυτό το επίδομα να κλιμακώνεται ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών., όπως αποφάσισε η ειδική επιτροπή που συγκροτήθηκε για τη διανομή του κοινωνικού μερίσματος.

Σε ότι αφορά το όριο των 1.500 ευρώ (ακαθάριστες αποδοχές χωρίς υπερωρίες και εξαιρέσιμα) , αυτό δεν θα είναι απόλυτο αφού θα υπάρξει «ανοχή» στη περίπτωση υπέρβασης του κατά 40- 50 ευρώ.

Τα δύσκολα όμως είναι στον ορισμό των υπόλοιπων δικαιούχων του κοινωνικού μερίσματος, αφού θα επιχειρηθεί συνδυασμός εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων, χωρίς το ποσό ανά δικαιούχο να είναι πολύ χαμηλό αλλά και χωρίς να υπάρχει δυνατότητα υπέρβασης του κονδυλίου των περίπου 470 εκατ. ευρώ (τα υπόλοιπα πάνε για τους ένστολους), που συμφώνησε η κυβέρνηση με τη Τρόικα.

Όπως προκύπτει από την απογευματινή σύσκεψη στο υπουργείο Οικονομικών, το ελάχιστο ποσό για τα φτωχά νοικοκυριά θα είναι της τάξης των 500 ευρώ (ενδεχομένως λίγο πιο κάτω) ενώ σε καμία περίπτωση- ακόμα και με τη κλιμάκωση λόγω παιδιών- δεν θα ξεπερνά τα 1.000 ευρώ.

Έτσι τα εισοδηματικά όρια «παίζουν» μεταξύ 7.000 ευρώ και 10.000 ευρώ, καθιστώντας προφανές ότι όσο πιο χαμηλά μπαίνει ο πήχης, τόσο μικρότερος θα είναι ο αριθμός των δικαιούχων αλλά και τόσο μεγαλύτερο το επίδομα.

Να σημειωθεί ότι στο τραπέζι έχουν πέσει προτάσεις για περαιτέρω κατηγοριοποίηση των δικαιούχων, δηλαδή άλλη κατηγορία οι ένστολοι, άλλη κατηγορία τα πολύ χαμηλά εισοδήματα, άλλη κατηγορία οι ελεύθεροι επαγγελματίες χωρίς δραστηριότητα, οπότε σε μια τέτοια περίπτωση θα διαφοροποιείται και το επίδομα.

Τέλος ως βάση δεδομένων, προκειμένου να οριστούν οι δικαιούχοι, θα χρησιμοποιηθούν οι φορολογικές δηλώσεις του 2013 και οι δηλώσεις ΦΑΠ του 2013, κάτι που σημαίνει ότι όσον αφορά στα περιουσιακά κριτήρια, το «ξεσκαρτάρισμα» θα γίνει με βάση την αξία των ακινήτων.

Τον Μάιο θα ξεκινήσει η εκταμίευση των έκτακτων εισοδηματικών ενισχύσεων- με βάση τις προβλέψεις του Μνημονίου οι παροχές μέσω πλεονάσματος δεν μπορούν να έχουν μόνιμο χαρακτήρα- από το κονδύλι των 500 εκατ. ευρώ που ανακοίνωσε ο Αντώνης Σαμαράς.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι από αυτά, τα 420 εκατ. ευρώ θα καταλήξουν στους πλέον ευπαθείς, με βάση σύστημα ανάλογο με αυτό που ισχύει για τα οικογενειακά επιδόματα, δηλαδή με συνδυασμό εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων. Επιπλέον, θα προβλέπεται κλιμάκωση από 200 ευρώ έως 800 ευρώ, αναλόγως του αριθμού των παιδιών που έχουν οι δικαιούχοι.

Τα υπόλοιπα 80 εκατ. ευρώ θα ενισχύσουν περίπου 65.000 ένστολους (Σώματα Ασφαλείας και Ένοπλες Δυνάμεις), κάτι που σημαίνει πολύ απλά ότι η ενίσχυση θα είναι της τάξης των 1.200 ευρώ, χωρίς να έχει ξεκαθαριστεί ακόμα εάν η καταβολή θα είναι εφάπαξ ή σε δόσεις.

Όσον αφορά στο επιπλέον 1 δισ ευρώ για την εξόφληση ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, υπενθυμίζεται ότι με βάση τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών μόνο οι εκκρεμείς αιτήσεις επιστροφής ΦΠΑ ξεπερνούν τα 800 εκατ. ευρώ, με τις αιτήσεις να ξεπερνούν ακόμα και τις 1.000 ημέρες αναμονής!

Εξάλλου, 350 εκατ. ευρώ θα καλύψουν τις απώλειες των ταμείων από τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, θέμα για το οποίο οι εκπρόσωποι των δανειστών δέχθηκαν τελικά την ελληνική θέση για εφάπαξ μείωση κατά 3,9%, το οποίο θα επιμεριστεί κατά 2,9% στους εργοδότες και κατά 1% στους εργαζόμενους.