Μεσα στα επόμενα 24ωρα θα απαντήσει ο Νίκος Ανδρουλάκης αν θα ειναι υποψήφιος για τις ευρωεκλογές καθώς εχει απαντησει στον Βαγγέλη Βενιζελο που του πρότεινε να ειναι υποψηφιος πως θέλει πρώτα να σκεφτεί όλες τις εκδοχές και μετά να λαβει την οριστική του απόφαση. Δυο θεματα που απασχολούν έντονα το γραμματέα του ΠΑΣΟΚ στην περίπτωση που απαντησει θετικά ειναι τι θα γινει με τη γραμματεία του κόμματος και πως αυτη θα κινηθει σε σχεση με τις οργανώσεις και δεύτερο τι γινεται στην περίπτωση που αντιλαμβάνεται και ο κ. Ανδρουλάκης πως προωθούνται στελεχη πολιτικής επιρροής της ηγεσίας του κόμματος έχοντας ισχυρές κομματικές πλάτες.
Αφου εξεταστούν αυτα και αλλα, τότε ο κ. Ανδρουλάκης θα πει το ναί ή το οχι στον κ. Βενιζέλο. Πάντως το γεγονός πως έχουν απαντήσει αρνητικά στελεχη του ΠΑΣΟΚ οπως η Φ. Γεννηματα , ο Γ. Πεταλωτής ενω ο Μιχάλης Καρχιμάκης, δεν είχε καμια κρούση αλλα και τωρα να είχε η απάντηση του θα ηταν αρνητική αφου λεει πως εδω και ενα μήνα κάποιοι αλλοι έχουν ήδη ξεκινήσει προεκλογικό αγώνα η πίεση που αισθάνεται ο γραμματέα του παςοκ ειναι τεράστια.
Τι θα αποφασίσει ο ιδιος θα κρίνει.

Ο Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ περιέγραψε τις τέσσερις επιλογές που θα έχει ο ελληνικός λαός την 25η Μαΐου, μεταξυ των οποίων την εξης που προκαλεί ερωτήματα σε οτι αφορά την στρατηγική πολιτικη του ΠΑΣΟΚ. Είπε ο κ. Ανδρουλάκης μιλώντας στην εκπομπη του mega:

1. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα το οποίο εκφράζεται από την κυρία Μέρκελ και τη Νέα Δημοκρατία στην Ελλάδα, είναι η συνέχιση της πολιτικής λιτότητας.

Το ερώτημα που τίθεται καταλαβένετε δεν χρειαζεται εξηγήσεις.

Πάμε τωρα στις αλλες τρεις επιλογές που βάζει ο κ. Ανδρουλάκης:

2. Η επιλογή του PES, μέσω του ΠΑΣΟΚ και της ΕΛΙΑΣ με υποψήφιο τον Martin Schulz ο οποίος θέλει να αλλάξει την κυρίαρχη πολιτικής της λιτότητας που έχει εξαθλιώσει τις νότιες χώρες της Ευρώπης.

3. Η τρίτη επιλογή είναι της λιγότερης Ευρώπης που εκφράζουν τα αριστερά κόμματα και ο κ. Τσίπρας , η οποία όμως δε θα μπορεί ν' αντιμετωπίσει τις μεγάλες παγκόσμιες προκλήσεις.

4. Και τέλος υπάρχει και η επιλογή της Ευρώπης των εθνολαϊκιστικών δεξιών κομμάτων.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης ξεκαθάρισε ότι «αξίζει να στηρίξουμε μια άλλη Ευρώπη, μέσω της υποψηφιότητας του Martin Schulz. Ενός ανθρώπου που πιστεύει ότι πρέπει ν' αλλάξει αυτή η κυρίαρχη πολιτική.» 

Η ομιλια του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ στη συνδιάσκεψη για την ελια ηταν πραγματικα σε διαφορετικο κλίμα απ όλες τις αλλες αφου ο κ. Ανδρουλάκης απευθύνεται ετσι και αλλιώς σε αλλη κατηγορία ανθρώπων της κοινωνίας. Στους νέους αλλα και οχι μόνο. Αλλωστε ο ιδιος δεν ευθύνεται για τη κριση, ούτε ηταν μέρος της εξουσίας που τη δημιούργησε οπως αναφέρει στις ομιλίες του.

Ωστόσο η διαφορετικότητα που ευαγγελίζονται στο ΠΑΣΟΚ φαινεται πως ορισμένους ενοχλεί και γι αυτο έχουν βάλει στο διαδίκτυο να κάνουν επιθέσεις εναντίον του, γράφοντας διάφορα ακραία. Ο γραμματεας του ΠΑΣΟΚ εχει γνώση του τι συμβαίνει και δηλωνει έτοιμος για να πάρει τις αποφασεις του. Με οτι αυτο σημαίνει.

Η ομιλια του πάντως γενικά ξένισε ορισμενα ανώτατα κλιμάκια του κόμματος αλλα ο γραμματεας του ΠΑΣΟΚ απευθυνόταν με την ομιλια του και τις παρεμβάσεις του στην κοινωνία και μόνο.

«Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Ας μιλήσουμε όμως και για το σημερινό μας εγχείρημα.

Η Κεντροαριστερά δεν είναι επινόηση, αλλά κοινωνικό αίτημα.

Μην ψάχνετε το νέο πίσω από ρεκλάμες και επικοινωνιακά κατασκευάσματα.

Νέο σημαίνει νέα ατζέντα, νέος λόγος, νέα αντίληψη και νέα κουλτούρα.

Αν θέλετε νέες φατσούλες για να κουβαλήσουν στις πλάτες τους το παρελθόν, καλύτερα να κάνετε μπότοξ.

Εμείς δεν έχουμε να απολογηθούμε για το παρελθόν. Εμείς όμως θα απολογηθούμε για το μέλλον.

Σήμερα δεν εγκαταλείπουμε τα σύμβολα και την παράδοσή μας. Εγκαταλείπουμε όλα αυτά που έφεραν το ΠΑΣΟΚ στη σημερινή κατάσταση.

Κρατάμε την θετική μας συμβολή στον τόπο, όλα αυτά τα μεγάλα και τα σημαντικά που προσέφερε η δημοκρατική παράταξη στην χώρα και τον ελληνικό λαό.

Σήμερα δεν υπερασπιζόμαστε την Κεντροαριστερά που δεν υποτάσσεται στην ενιαία σκέψη του μονόδρομου που καλούνται να υπηρετήσουν οι άριστοι χωρίς όμως κανέναν ιδεολογικό προσανατολισμό.

Δεν μπορούμε να φανταστούμε μια Κεντροαριστερά που θα ανεχτεί ξανά να συγκυβερνήσει με την Ακροδεξιά, όπως το 2011 με τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, προλειαίνοντας το έδαφος για την είσοδο της Χρυσής Αυγής στη Βουλή.

Την Κεντροαριστερά που μιλάει για κανονικό κράτος αλλά υπονομεύει τις λειτουργίες του κανονικού κόμματος. Την Κεντροαριστερά που απαξιώνει τις μάχες της παράταξης λέγοντας ότι το 47% των πολιτών στις εκλογές του 2012 ψήφισε υπευθυνότητα, απενοχοποιώντας όλους αυτούς που έπαιξαν στις πλάτες μας.

Δεν ξεχνάμε λοιπόν ούτε τα Ζάππεια του κυρίου Σαμαρά , ούτε τα ισοδύναμα και αντίρροπα του κυρίου Κουβέλη που έγιναν καπνός αμέσως μετά τις εκλογές.

Η δική μας Κεντροαριστερά θέτει ως πυρήνα του προγράμματός της την προστασία των αδυνάμων μέσα από ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος που μειώνει τις κοινωνικές ανισότητες που δημιούργησε η οικονομική κρίση. Που αντιπαρατίθεται με τη Δεξιά που δαιμονοποιεί το κράτος σε κάθε του μορφή υπονομεύοντας το δημόσιο συμφέρον αλλά και με την οπισθοδρομική Αριστερά που δεν κατανοεί ότι οι μεταρρυθμίσεις είναι το πολιτικό όπλο των αδυνάμων απέναντι στα κατεστημένα που χρεοκόπησαν τη χώρα.

Η δική μας Κεντροαριστερά αγωνίζεται για τη Δημοκρατία, υπερασπιζόμενη την κοινωνική δικαιοσύνη, την κοινωνική κινητικότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η δική μας Κεντροαριστερά προτείνει ένα σύγχρονο παραγωγικό μοντέλο και δεν κρύβει την διαχρονική αδύναμη παραγωγική βάση και τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα της χώρας κάτω από το χαλί της άλογης δημοσιονομικής και χρηματοοικονομικής επέκτασης.

Η δική μας Κεντροαριστερά δίνει δυνατότητα στον υπερχρεωμένο λαό με γενναίες και δίκαιες ρυθμίσεις των οφειλών του να επαναπροσδιορίσει με όρους αξιοπρέπειας το μέλλον του.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Δεν απευθυνόμαστε κατά κύριο λόγο στους διαχειριστές και τους αφηγητές της κρίσης, αλλά στους πολίτες που τη βίωσαν με τον χειρότερο και πιο άδικο τρόπο. Αυτούς χρειαζόμαστε και αυτούς θα συναντήσουμε πόρτα πόρτα σε όλη την Ελλάδα από αύριο που ξεκινάει ο δύσκολος αλλά ωραίος μας αγώνας.

Συνάντηση στα κεντρικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ είχε σήμερα το πρωί ο Γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης με τον πρώην Πρωθυπουργό της Ιταλίας και Πρόεδρο του Ιδρύματος Ευρωπαϊκών Προοδευτικών Σπουδών (FEPS), Massimo D'Alema.

Αντιπροσωπεία του ΠΑΣΟΚ με επικεφαλής τον Γραμματέα της ΚΠΕ, Νίκο Ανδρουλάκη, συναντήθηκε σήμερα με την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, τον Υπουργό κ. Κ. Αρβανιτόπουλο και τον Υφυπουργό κ. Σ. Κεδίκογλου. Μετά τη συνάντηση ο Νίκος Ανδρουλάκης, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, δήλωσε τα εξής: «Το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης. Πρέπει να αντιπαρατεθούμε ιδεολογικά με το φαινόμενο του νεοναζισμού. Σ αυτό το πλαίσιο αναλάβαμε, όλο το προηγούμενο διάστημα, πρωτοβουλίες ενημέρωσης ως ΠΑΣΟΚ και σήμερα ήρθαμε στον Υπουργό Παιδείας, θεωρώντας ότι ήρθε η στιγμή, και με ευκαιρία την 28η Οκτωβρίου να ξεκινήσουμε μια καμπάνια ενημέρωσης για το φαινόμενο και τις συνέπειες που έχει στην ελληνική κοινωνία, τις εγκληματικές συνέπειες, το φαινόμενο του νεοναζισμού. Θεωρούμε ότι οι άνθρωποι του πολιτισμού, του αθλητισμού και της πολιτικής μπορούν να βοηθήσουν σ’ αυτήν την προσπάθεια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των ελλήνων μαθητών. ΔΗΜ: Σε σχέση με τους μαθητές και τα σχολεία τι πρόβλημα έχετε εντοπίσει εσείς; Ή τι καταγγελίες; Η προσέγγιση της Χρυσής Αυγής στα σχολεία. ΑΠ: Εμείς θεωρούμε ότι το φαινόμενο του νεοναζισμού μπορεί να εισέλθει και σε άλλους χώρους, όπως είναι τα σωματεία φιλάθλων, τα σχολεία, τα Πανεπιστήμια. Πρέπει να ενοχοποιήσουμε στο συνολικό υποσυνείδητο του ελληνικού λαού τις ιδέες αυτές ώστε να τις περιχαρακώσουμε και να αντιμετωπίσουμε έτσι το φαινόμενο. Δημ: Είναι κάτι που έχει γίνει όμως, γιατί έχουμε περιστατικά προσέγγισης… ΑΠ: Εμείς το γνωρίζαμε αυτό ενάμιση χρόνο πριν. Το ΠΑΣΟΚ πήρε πρωτοβουλίες όλο αυτό το διάστημα, έκανε είκοσι εκδηλώσεις σε διάφορους νομούς της Ελλάδας, δυστυχώς κάποιοι μας λοιδόρησαν στην αρχή γιατί θεώρησαν ότι το κάνουμε στο πλαίσιο του ετεροπροσδιορισμού, το πιστεύουμε και πρέπει όλο το πολιτικό σύστημα ενωμένο, όλοι αυτοί που πιστεύουν στους δημοκρατικούς θεσμούς να αντιμετωπίσουν ιδεολογικά το φαινόμενο. Δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε πίσω από τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης. Η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη, ας κάνει αυτή τη δουλειά της και να κάνουμε και μείς τη δική μας δουλειά.

Αρθρο Του Νίκου Ανδρουλάκη * Το Μάιο του 2010 η Ελλάδα με την είσοδο της στο μνημόνιο άνοιγε νέο κεφάλαιο στην νεότερη ιστορία της. Οι βεβαιότητες με τις οποίες πορεύτηκε η χώρα στην εποχή του ευρώ έπαψαν να υφίστανται. Χάθηκαν μαζί με κάθε διάθεση συναίνεσης και συλλογικής προσπάθειας του πολιτικού συστήματος μπροστά σε μια πρωτοφανή κοινωνική τραγωδία. Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά στην πολύπαθη ιστορική διαδρομή του λαού μας. Η κυριαρχία της συνομωσιολογίας και της ανορθολογικής απόδοσης ευθυνών για τα πραγματικά αίτια που μας οδήγησαν στο μνημόνιο βόλεψαν πολλούς, ακόμη και κάποιους από τους σημερινούς πρωταγωνιστές. Ο απολίτικος, υπεραπλουστευτικός διαχωρισμός αντιμνημονιακών και μνημονιακών δυνάμεων μας ακολουθεί έκτοτε. Οι πρώτοι επένδυσαν στην θεωρία υπονόμευσης της κυριαρχίας μας τόσο από γνωστές, όσο και από άγνωστες δυνάμεις οι οποίες επιβουλεύονται διαχρονικά τον περιούσιο… λαό μας, και οι δεύτεροι στη συλλογική ενοχοποίηση ενός λαού με «εγγενείς» αδυναμίες. Βρέθηκαν, έτσι, οριζόντια καταγγέλλοντες όσοι συστρατεύτηκαν με την αντιμεταρρυθμιστική δημαγωγία ή με το πελατειακό κράτος, εμποδίζοντας με την πολιτική τους κουλτούρα κάθε βήμα προόδου. Για το πώς φτάσαμε ως εδώ θεωρώ σημεία καμπής: την απόσυρση του νόμου Γιαννίτση, τον εφησυχασμό της κυβέρνησης Καραμανλή στο ξεκίνημα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης (τη στιγμή που η χώρα είχε το μεγαλύτερο παγκοσμίως έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών), αλλά και τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύτηκε το σύνολο των κόμματων κατά την προεκλογική περίοδο του 2009. Όλα τα ενδιάμεσα γεγονότα απλά επιβεβαίωναν την κυριαρχία των δυνάμεων της οπισθοδρόμησης. Ήταν, λοιπόν, θέμα χρόνου σε μια κρίση ρευστότητας η χώρα που χρειαζόταν υπέρογκο δανεισμό για να καλύψει τα ελλείμματα να πέσει στα βράχια. Με αποστεωμένη, λοιπόν, παραγωγική βάση δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις άμεσα την ύφεση, όποιον δρόμο και αν ακολουθήσεις. Ιδιαίτερα στην περίπτωση μας, όπου οι εταίροι υποβάθμισαν πλήρως την συστημική πλευρά της κρίσης. Η πιο πάνω αναδρομή είναι απαραίτητη προκειμένου να αναδειχθεί το βασικό λάθος του πολιτικού συστήματος στην μεταμνημονιακή εποχή, που είναι η απροθυμία αυτοσυνειδητοποίησης της πραγματικότητας, είτε από ανεπάρκεια, είτε από ιδιοτέλεια. Έτσι, από τον Μάιο του 2010 έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος, τον οποίο πληρώνει σήμερα ακριβά ο ελληνικός λαός. Τώρα δίνεται η ευκαιρία σε όλους για αλλαγή πλεύσης. Πάντα η ζωή μας δίνει την δυνατότητα της αυτοκριτικής και του επαναπροσδιορισμού. Η περίπτωση της Κύπρου είναι ένα μάθημα για τις αντιμνημονιακές δυνάμεις. Παρόλο που η Κύπρος έχει αριστερή κυβέρνηση, μια πολύ μικρότερη οικονομία με επίγνωση των παρενεργειών του ελληνικού μνημονίου, οδηγήθηκε στην ίδια επιλογή, ύστερα από εναγώνια αλλά άκαρπη αναζήτηση χρηματοδότησης σε άλλες χώρες. Το παράδειγμα της Κύπρου δίνει το περιθώριο μιας στροφής στον ρεαλισμό, απομακρύνοντας την αντιπολίτευση από επικίνδυνα και αδιέξοδα πειράματα. Όμως, και τα κόμματα της κυβέρνησης έχουν την δική τους ευκαιρία. Το εγχείρημα της τρικομματικής κυβέρνησης συνεργασίας, αλλά και η πρόσφατη απόφαση του Eurogroup δίνουν πολύτιμο χρόνο. Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι, όσο εμπεδώνεται στο κοινωνικό σύνολο η αβουλία των πολιτικών, η άδικη κατανομή των κοινωνικών βαρών και η διαιώνιση της αναξιοκρατίας, το πολιτικό πρόβλημα που εγκυμονείται θα είναι μεγαλύτερο και πολύ σοβαρότερο του οικονομικού. Τα τρία κόμματα πρέπει άμεσα να προχωρήσουν σε αξιοκρατική στελέχωση της δημόσιας διοίκησης, που ως τώρα παραμένει ζητούμενο. Και, βέβαια, στην αλλαγή του εκλογικού νόμου, ώστε να δοθεί δυνατότητα στα κόμματα να εκσυγχρονιστούν. Αυτό δεν συνδέεται μόνο με το πόσο αναλογικότερος θα είναι ο εκλογικός νόμος, αλλά και με τον εσωτερικό εκδημοκρατισμό των κομμάτων, τους κανόνες διαφάνειας και ελέγχου. Τα τρία σημαντικά στοιχήματα που έχει μπροστά της η κυβέρνηση είναι η δίκαιη φορολογική μεταρρύθμιση, οι όροι ανακεφαλαιοποίσης των τραπεζών και τα κριτήρια αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας. Από τον χειρισμό των παραπάνω θα εξαρτηθεί ο χρόνος ανάκαμψης. Οι διαρθρωτικές κινήσεις πρέπει να γίνουν άμεσα, ώστε ο πολίτης να καταλάβει επιτέλους ότι αυτές δεν ταυτίζονται με τις περικοπές. Επίσης, είναι κρίσιμο την ανταγωνιστικότητα και το κόστος μετασχηματισμού της παραγωγικής βάσης να το πληρώσουμε αναλογικά όλοι και όχι να αποκτήσουμε ένα μοντέλο ανοιχτής οικονομίας για τους πολλούς και κλειστής οικονομίας για τους λίγους. Κέρδη χωρίς ρίσκο δεν υπάρχουν πλέον. Τέλος, πρέπει να λειτουργήσει με τη συμβολή των εταίρων μας, πρόγραμμα στήριξης των ευπαθών ομάδων, γιατί η νέα μορφή φτώχειας που αντιμετωπίζουν είναι πρωτοφανής και ο κρατικός μηχανισμός ανέτοιμος να αντιδράσει. Μια κοινωνία με τα σημερινά ποσοστά ανεργίας και τις συνεχώς διευρυνόμενες ανισότητες φλερτάρει με τα όρια αντοχής της. Είναι, λοιπόν, σημαντικό να επιταχύνουμε και να αποδεχτούμε ότι στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα, ο πιο σύντομος δρόμος για την ανάπτυξη είναι αυτός της δίκαιης ύφεσης και των μεταρρυθμίσεων. *Ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΠΑΣΟΚ